Η Έλευση του Φασισμού

Δεν ξέρω αν το 50% των πολιτών που έχουν το δικαίωμα της ψήφου κι αποφασίσανε να μην το ασκήσουνε στις περασμένες ευρωεκλογές, μη νοιαζόμενοι για τον χώρο που δρουν κι αντιδρούν, αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει άνοδος της ακροδεξιάς στην χώρα μας.
Αντιλαμβάνονται, πως στην Βουλή των Ελλήνων και στην Ευρωβουλή, υπάρχουν άνθρωποι που μισούνε ξεκάθαρα και χωρίς προσχήματα;
Ασφαλώς και μισούσανε πιο ανοιχτά παλαιότερα, όταν το να είναι ανοιχτά ο πολεμοχαρής εαυτός τους, δεν τους στοίχιζε τον ψήφο του πράου, μωρού και φοβισμένου ψηφοφόρου.
Ένα κόμμα που είδε να αποκτάει μεγαλύτερα ποσοστά επί Νέας Δημοκρατίας, μου προκαλεί ανησυχία. Συχνά, αναρωτιέμαι γιατί ένα κόμμα με τόσα σκάνδαλα και πολιτικούς χειρισμούς τόσο έντονα κατασταλτατικούς επιμένει να βρίσκεται στην εξουσία, μην λογαριάζοντας πραγματικά τίποτα. Έχοντας υιοθετήσει έναν πολιτικό χαρακτήρα έντονα αλλαζονικό, που εκφράζεται με τσαμπουκά απέναντι στην δικαιοσύνη και στην ηθική, στρώνει με ροδοπέταλα την άνοδο της ακροδεξιάς στην χώρα μας.

Γι' αυτό πρώτα θα πρέπει να κατακτηθεί η εδραίωση μίας όσο το δυνατόν καλύτερης και σταθερότερης δημοκρατίας στην χώρα μας, ούτως ώστε ν' απαιτήσουμε στο μέλλον λιγότερη κυβέρνηση. Λιγότερη άσκηση εξουσίας δηλαδή από το κράτος.

Δυστυχώς, οι μεγάλες αλλαγές, νομίζουμε πως έρχονται ξαφνικά. Μέσα από την δική μας καλλιεργημένη προσωπική αλαζονία, για άμεση βελτίωση συνθηκών ζωής, σύμφωνα πάντα με τα δικά μας προσωπικά κριτήρια, καταφεύγουμε εκατέρωθεν στην βία για την προσπάθεια ν' αλλάξουμε τα πάντα με μια σφαλιάρα στον αντίπαλο. Αν όμως αρχίσουμε τους παραλληλισμούς, τότε γνωρίζουμε πολύ καλά πως η σφαλιάρα σε έναν αντίπαλο εξουσίας, δεν συνετίζει, δεν φοβίζει και δεν συμμορφώνει ένα όργανο εξουσίας. Παρά μόνο μεγαλώνει την δυναμή του. Το θρέφει με το ίδιο το μίσος των εξεγερμένων και το κάνει δικό του. Και μετά το μοιράζει απλόχερα.

Συνεχίζοντας λοιπόν - με την λογική των παραλληλισμών - το να καταφέρεις ένα όργανο εξουσίας να χαλαρώσει την πίεσή του, τότε θα πρέπει ν' αντιμετωπιστεί σαν μισαλλόδοξος και φαντασμένος άνθρωπος. Να μην του δίνεις σημασία ή να τον κρίνεις αρνητικά.

Η αποχή όμως από την εκλογική διαδικασία, δεν πιστεύω πως ταυτίζεται με το να μην δίνεις σημασία στο όργανο εξουσίας. Αλλά ισοδυναμεί με σκύψιμο του κεφαλιού, του στυλ "Κάντε ότι θέλετε". Το να ψηφίσεις λοιπόν αποφεύγοντας το μίσος και τα προσωπικά πάθη, τότε θα έχεις κάνει το προσωρινό σου καθήκον ως πολίτης.

Έχω εξίσου ισχυρά επιχειρήματα για να μην ψηφίζω στις εκλογές. Αλλά πιστεύω, πως ώντας ρεαλιστής κι ενίοτε κυνικός, συμβιβάζομαι με την δύναμη του μεγαλύτερου κατά πολύ από εμένα πολιτικού ρεύματος, που επιτάσσει την άσκηση του εκλογικού μου δικαιώματος σε αυτούς τους πραγματικά σκοτεινούς καιρούς.

Η Ιστορία Έχει Τάσεις Επανάληψης

Ο πρώτος φοράει την στρατιωτική του στολή, αποτελώντας την κορωνίδα του φασιστικού ιταλικού κόμματος που πήρε δια της βίας την εξουσία. Καιροσκόπος κι εγωμανής, βρήκε έκφραση σε αυτά του τα πάθη μέσα από τον Φασισμό - έχοντας περάσει και εν τέλει απαρνηθεί τον σοσιαλισμό - σε μια εποχή που δεν ήξερε ακόμη τι θα πρέσβευε εν τέλει.
Ο δεύτερος φοράει την γραβάτα του στερεότυπου πετυχημένου και σοβαρού, σε μια Ευρώπη που δεν ανέχεται τον Φασισμό - τουλάχιστον σαν λέξη. Απλούστατα γιατί είναι ακόμη νωπά τα σημάδια του 2ου Π.Π. Παρόλα αυτά οι ιδέες, απόψεις και τακτικές του αποτελούν εκφάνσεις μιας φασιστικής αντίληψης εξουσίας.