Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Η Έλευση του Φασισμού

Δεν ξέρω αν το 50% των πολιτών που έχουν το δικαίωμα της ψήφου κι αποφασίσανε να μην το ασκήσουνε στις περασμένες ευρωεκλογές, μη νοιαζόμενοι για τον χώρο που δρουν κι αντιδρούν, αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει άνοδος της ακροδεξιάς στην χώρα μας.
Αντιλαμβάνονται, πως στην Βουλή των Ελλήνων και στην Ευρωβουλή, υπάρχουν άνθρωποι που μισούνε ξεκάθαρα και χωρίς προσχήματα;
Ασφαλώς και μισούσανε πιο ανοιχτά παλαιότερα, όταν το να είναι ανοιχτά ο πολεμοχαρής εαυτός τους, δεν τους στοίχιζε τον ψήφο του πράου, μωρού και φοβισμένου ψηφοφόρου.
Ένα κόμμα που είδε να αποκτάει μεγαλύτερα ποσοστά επί Νέας Δημοκρατίας, μου προκαλεί ανησυχία. Συχνά, αναρωτιέμαι γιατί ένα κόμμα με τόσα σκάνδαλα και πολιτικούς χειρισμούς τόσο έντονα κατασταλτατικούς επιμένει να βρίσκεται στην εξουσία, μην λογαριάζοντας πραγματικά τίποτα. Έχοντας υιοθετήσει έναν πολιτικό χαρακτήρα έντονα αλλαζονικό, που εκφράζεται με τσαμπουκά απέναντι στην δικαιοσύνη και στην ηθική, στρώνει με ροδοπέταλα την άνοδο της ακροδεξιάς στην χώρα μας.

Γι' αυτό πρώτα θα πρέπει να κατακτηθεί η εδραίωση μίας όσο το δυνατόν καλύτερης και σταθερότερης δημοκρατίας στην χώρα μας, ούτως ώστε ν' απαιτήσουμε στο μέλλον λιγότερη κυβέρνηση. Λιγότερη άσκηση εξουσίας δηλαδή από το κράτος.

Δυστυχώς, οι μεγάλες αλλαγές, νομίζουμε πως έρχονται ξαφνικά. Μέσα από την δική μας καλλιεργημένη προσωπική αλαζονία, για άμεση βελτίωση συνθηκών ζωής, σύμφωνα πάντα με τα δικά μας προσωπικά κριτήρια, καταφεύγουμε εκατέρωθεν στην βία για την προσπάθεια ν' αλλάξουμε τα πάντα με μια σφαλιάρα στον αντίπαλο. Αν όμως αρχίσουμε τους παραλληλισμούς, τότε γνωρίζουμε πολύ καλά πως η σφαλιάρα σε έναν αντίπαλο εξουσίας, δεν συνετίζει, δεν φοβίζει και δεν συμμορφώνει ένα όργανο εξουσίας. Παρά μόνο μεγαλώνει την δυναμή του. Το θρέφει με το ίδιο το μίσος των εξεγερμένων και το κάνει δικό του. Και μετά το μοιράζει απλόχερα.

Συνεχίζοντας λοιπόν - με την λογική των παραλληλισμών - το να καταφέρεις ένα όργανο εξουσίας να χαλαρώσει την πίεσή του, τότε θα πρέπει ν' αντιμετωπιστεί σαν μισαλλόδοξος και φαντασμένος άνθρωπος. Να μην του δίνεις σημασία ή να τον κρίνεις αρνητικά.

Η αποχή όμως από την εκλογική διαδικασία, δεν πιστεύω πως ταυτίζεται με το να μην δίνεις σημασία στο όργανο εξουσίας. Αλλά ισοδυναμεί με σκύψιμο του κεφαλιού, του στυλ "Κάντε ότι θέλετε". Το να ψηφίσεις λοιπόν αποφεύγοντας το μίσος και τα προσωπικά πάθη, τότε θα έχεις κάνει το προσωρινό σου καθήκον ως πολίτης.

Έχω εξίσου ισχυρά επιχειρήματα για να μην ψηφίζω στις εκλογές. Αλλά πιστεύω, πως ώντας ρεαλιστής κι ενίοτε κυνικός, συμβιβάζομαι με την δύναμη του μεγαλύτερου κατά πολύ από εμένα πολιτικού ρεύματος, που επιτάσσει την άσκηση του εκλογικού μου δικαιώματος σε αυτούς τους πραγματικά σκοτεινούς καιρούς.

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτα είναι αυτονόητα. Η αποχή δεν είναι πολιτική στάση και δεν είναι σε καμία περίπτωση ιδεολογική στάση. Το έχω κάνει και εγώ αλλά δεν σημαίνει ότι στέκει αντικειμενικά και δεν εχω σκοπό να το ξανακάνω.
Η αποχή και η κοτσάνα που επικράτησε τώρα με τίτλο "πηγαιντε για μπάνιο" έχει μια συνέχεια που λέει "οταν επιστρέψετε θα έχουμε φασισμό". Ο Ελληνας δεν εχει την ανάλογη παιδεία να κρινει τι πρέπει να κάνει ,να σκεφτεί και να βάλει βάσεις στην σκέψη του.
Υπάρχουν 1000 κόμματα να βρεις κάποιο να σε εκφράζει περισσότερο απο τα άλλα. Η αποχή εκφράζεται σε ποσοστά υπέρ των κομμάτων των πρώτων και φυσικά σε περισσότερους βουλευτές πχ. τωρα στις ευρωεκλογές αν ο κόσμος δεν εκανε αποχή και ψήφιζε οτιδήποτε απο τα μικρά κόμματα που όπως είπα είναι χιλιάδες (που λέει ο λόγος), το ποσοστό του πασοκ δεν θα ήταν 36% αλλά 20. Το ίδιο και της Ν.Δημοκρατίας. Δεν το αντιλαμβάνεται ο κόσμος ότι η αποχή βάζει περισσότερα καθίκια πάνω απο το κεφάλι του και είναι καθαρά μηδενιστική με κατεβασμένο κεφάλι όπως λες και "δεν συμμετέχω".
Καλό έιναι κάποιος να το ψάξει πριν πάει για μπάνιο.

medlemeleden είπε...

Oσο καραμέλα έγεινε το "πηγαίνετε" για μπάνιο, τόσο έγεινε και το "υπάρχουν 1000 κόμματα να βρείς κάποιο να σε εκφράζει". Έλεος...Η αποχή είναι δικαίωμα μου για τον όποιο λόγο νομίζω εγώ πως πρέπει να απέχω.

denuparxw είπε...

Μην απορείς με τη στάση της κυβέρνησης. Όσο κάποιοι άνθρωποι είναι στην εξουσία τόσο πιο άπληστοι θα γίνουν. Το πρόβλημα δεν είναι ότι ακόμα κυβερνούν. Το πρόβλημα είναι που τους αφήνουμε να κυβερνούν. Δεν ήρθαν από τον ουρανό. Εμείς τους ψηφίσαμε.
Όσον αφορά την αποχή ο κόσμος νομίζει ότι είναι δικαίωμα του να απέχει. Αλλά αν παρατηρήσει κάποιος το Σύνταγμα θα δει ότι η ψήφος είναι και δικαίωμα και υποχρέωση. Και η αποχή τιμωρείται. Αλλά αυτά μόνο στα χαρτιά, γιατί πολύ απλά τους συμφέρει ο κόσμος να μη ψηφίζει.

Νομίζω είπε...

Έχω την πεποίθηση πως όλα αυτά οφείλονται στο εξής.
Ο άνθρωπος ζει έναν μέσο όρο ζωής ας πούμε 60-70χρόνια. Ενώ η ιστορία της κοινωνίας κι οι κοινωνικές επιστήμες υπάρχουν εδώ κι αξιομνημόνευτους χρόνους.
Ως εκ τούτου, παρατηρούμε στην κοινωνία βίαιες αλλαγές ενίοτε και για καλό και για κακό λόγω του ότι ο άνθρωπος εμπνεόμενος από μια προσωπική ουτοπία και μη αυτοικανοποίηση, ελπίζει φανατικά σε μια άμεση αλλαγή στα κριτήριά του.
Στην πραγματικότητα όμως, αυτές οι κοινωνικές & πολιτικές ζυμώσεις αποτελούν την ακμή στο πρόσωπο της κοινωνικοπολιτικής ιστορίας που πλάθεται με πολύ πιο αργούς ρυθμούς από όσο μπορούμε να την αντιληφθούμε. Είναι σαν να βλέπεις ένα βίντεο σε εξαιρετικά πολύ αργή κίνηση, πιστεύοντας εν τέλει πως παρακολουθείς απλά μια στατική εικόνα.

Αυτή λοιπόν η πιθανή αδυναμία του ανθρώπου να αφουγκραστεί τον παλμό της κοινωνίας και της πολιτικής σε βάθος χρόνου, ενεργοποιεί κοινωνικά αντανακλαστικά, τα οποία ίσως να μπορούν τελικά να προβλεφθούν γιατί ανήκουν σε μια συγκεκριμμένη λογική των καιρών μας (aka κοινή λογική) αλλά όχι στην λογική που οφείλει να ασκεί ένας ελεύθερος άνθρωπος, χωρίς να παίζουν ρόλο τα πάθη του για τα κοινά.

Kou είπε...

"Με μια σφαιρα σκοτωνεις τον εχθρο σου, με την ψηφο σου σκοτωνεις το μελλον των παιδιων σου"

Στην ουσια απεχοντας προκαθοριζεις ως ενα βαθμο το μελλον των παιδιων και η δικαιολογια οτι τιποτα δε θα αλλαξει τωρα μενει εκθετη.

Ενας πιστος και φιλοτιμος στρατιωτης

medlemeleden είπε...

Η συμμετοχη στις ευρωεκλογες δεν ειναι υποχρεωτικη βαση συνταγματος αλλα αμα αυτο ειναι το προβλημα ας τη κανουμε ρε παιδια...και να πηγαινουμε και στοιχισμενοι με βημα ολοι μαζι να ψηφιζουμε...ωρε γλεντια!!

Νομίζω είπε...

Κου,
"If you tolerate this
then your children will be next"

medlemeleden,
Κάποιο άρθρο του συντάγματος που να κάνει υποχρεωτική την ψήφο, δεν μας μετατρέπει σε στρατιωτικό καθεστώς. Ένα στρατιωτικό καθεστώς δεν θα έστελνε με το ζόρι τους πολίτες του να ψηφήσουν.
Από την άλλη πιστεύω πως δεν χρειαζόμαστε κανόνες και νόμους για να μας κάνουν ν' αναλάβουμε τις ευθύνες των πράξεών μας. Ουτοπικό αυτό.

Αντιστοίχως, πιστεύεις πως θα έπρεπε να ζητείται η γνώμη των πολιτών με δημοψιφήσματα ή μπορούν οι πολιτικοί να παίρνουν αποφάσεις από μόνοι τους;
Δες τα δημοψηφίσματα για το Ευρωσύνταγμα.
Η Ελληνική κυβέρνηση δεν απευθύνθηκε καν στην γνώμη των πολιτών. Γιατί πιστεύει ακράδαντα πως την ψηφίσανε κι οπότε έχει το δικαίωμα να μην ρωτήσει. Ποιοι την ψηφίσανε όμως; Ας πούμε ότι πήρε το 40% στις βουλευτικές εκλογές. Όμως, αυτό αποτελεί το 40% εκείνων που πήγαν να ψηφίσουν κι ΟΧΙ το 40% του λαού! Αν υπήρχε αποχή 50% όπως στην ευρωεκλογές τότε μιλάμε πως λιγότερο από το ένα τέταρτο του πληθυσμού της χώρας έδωσε εξουσιοδότηση σε μια κυβέρνηση να ΕΞΟΥΣΙΑΖΕΙ τους υπολοίπους. Ψηφίσανε ή όχι δεν έχει σημασία. Το 50% της αποχής είναι τρομερά μεγάλο ποσοστό που δεν το κατανοούμε πλήρως. Και θα μπορούσε να είναι επιχείρημα απαξίωσης του συστήματος αλλά αυτοί που παίρνουν αυτά τα νούμερα και βάση αυτών κάνουν το marketing δεν τους ενδιαφέρει, αλλά τους συμφέρει.
Γι' αυτό μια ψήφος δεν πρέπει να πετιέται από την στιγμή που έχει πολιτικοκοινωνική αυτοσυνείδηση. Επίσης, από αυτό φαίνεται πως η εκλογική διαδικασία είναι ήδη κακοποιημένη. Το 50% υπερνικάει τα άλλα ποσοστά αλλά δεν του δίνεται σημασία από κανέναν. Αρκεί τα δικά του ποσοστά να μεγαλώνουν και να ενισχύουν τα συμφέροντα των προχούντων.

Επιπλέον, μια ψήφος πρέπει να δίνεται χωρίς πάθη και προπάντων φόβου. Γιατί, τέτοιες ψήφοι τροφοδοτούνε ακραία κόμματα.

medlemeleden είπε...

"Ένα στρατιωτικό καθεστώς δεν θα έστελνε με το ζόρι τους πολίτες του να ψηφήσουν."

Προφανως. Θα ηταν τρελο καρφωμα. αλλα αυτο δε σημαινει πως ενα αυταρχικο καθεστως δε θα ειχε λογους να συντηρει το θεσμο της ψηφοφοριας για να καλιεργει μια ψευδαισθηση ελευθεριας και επιλογης στους πολιτες. Χαρακτηριστικα παραδειγματα ειναι οι εκλογες των ΗΠΑ το 2004 τις οποιες ο Μπους εκμεταλευτηκε χυδαια για ανεβει στην εξουσια και δε μιλησε και κανενας γιατι ηταν και καλα στα πλαισια "δημοκρατικων" διαδικασιων (ενω γνωριζουμε καλα οτι στη νευραλγικη ,για το αποτελεσμα, πολιτεια τις Φλοριντα εγεινε νοθεια). Οι εκλογες συντηρουνται και απο απολυταρχικα καθεστωτα αλλων χωρων, οπως πχ το Ιραν κι εγω σου λεω και Ιταλια και Ρωσια...Εκτος απο το να ειναι επιρεπεις σε νοθεια και να προσφερουν δημοκρατικη καλυψη σε απολυταρχικα, θεοκρατουμενα η και φασιστικα καθεστωτα, ενα αλλο μειονεκτημα των εκλογων, η μαλλον της αντιπροσωπευωμενης δημοκρατιας, ειναι οτι προαγουν παθητικη σταση σε παρα πολυ μεγαλο κοματι του πλυθησμου απεναντι στα προβληματα αφου αυτο πιστευει πως ψηφιζωντας αναθετουν την επιλυση των προβληματων στους πολιτικους . Ποσες φορες αραγε εχουμε ακουσει την εκφραση "Γιατι τους ψηφιζουμε"? Δε υποστιριζω οτι οποιος ψηφιζει δεν συμμετεχει ενεργα με αλλους τροπους αλλα η αποψη οτι δε θα επρεπε "εφ'οσον ψηφιζω" παιζει για αρκετο κοσμο.

"Πιστεύεις πως θα έπρεπε να ζητείται η γνώμη των πολιτών με δημοψιφήσματα ή μπορούν οι πολιτικοί να παίρνουν αποφάσεις από μόνοι τους;"
Το θεμα ειναι να μην υπαρχουν πολιτικοι, θεωρω, η για να το θεσω καλυτερα, οι πολιτες θα επρεπε να ειναι οι πολιτικοι, αυτο και επισης αν καταργουσαμε το χρημα θα ηταν υπεροχα νομιζω.Οσο για τα δημοψηφισματα, θα καλωσοριζα μια "ριαλιτι" διακυβερνηση του στυλ να στελνουμε σπιτι του μεσω ςμς οποιον δε μας κανει. Φυσικα θα υπηρχε και απολυτη διαφανεια εφ'οσον καμερες θα ειχαν εγκατασταθει σε ολα τα υπουργεια, σε ολλες τις συναντησεις κτλ και θα μετεδειδαν 24/7 απο τιβι και διαδικτυο.

"Το 50% υπερνικάει τα άλλα ποσοστά αλλά δεν του δίνεται σημασία από κανέναν. Αρκεί τα δικά του ποσοστά να μεγαλώνουν και να ενισχύουν τα συμφέροντα των προχούντων."
Το 10% ειναι πεθαμενοι οι μονιμοι κατοικοι εξωτερικου που δεν εχουν διαγραφτει απο τους καταλογους. Περιπου 20% ειναι η αποχη που παιζει παντα για διαφορους λογους. Το 20% που μενει ειναι αυτοι που δε πηγαν να ψηφισουν λογω hype αποχης, για διαμαρτυρια κτλ.Απο αυτους, το 10% (και παραπανω) θα ψηφιζε καποιο απο τα δυο μεγαλα κομματα. Μενει ετσι ενα 10% χαμενων ψηφων...Στις προσφατες εκλογες απο αυτο το 10% ενα μεγαλο μερος, πες 3-4% θα πηγαινε στο ΛΑ.Ο.Σ αφου οπως φενεται καβαντζωσε τη ψηφο διαμαρτυριας. Τι μενει? 6-7% να μοιραστει σε ΣΥΝ, ΚΚΕ, οικολογους και 1000 αλλα μικρα κοματα...Θα υπηρχε λοιπον μεγαλη διαφορα? Με περισσοτερη αποχη ισως το ποσοστο του ΛΑ.Ο.Σ να ηταν μικροτερο.

"Επιπλέον, μια ψήφος πρέπει να δίνεται χωρίς πάθη και προπάντων φόβου. Γιατί, τέτοιες ψήφοι τροφοδοτούνε ακραία κόμματα."
Αν φτασουμε σε τετοιο σημειο πνευματικης ωριμανσης δε θα χρειαζεται να κανουμε εκλογες. Θα τα βρισκουμε μεταξυ μας πολιτισμενα και με αγαπη.

Ανώνυμος είπε...

"Oσο καραμέλα έγεινε το "πηγαίνετε" για μπάνιο, τόσο έγεινε και το "υπάρχουν 1000 κόμματα να βρείς κάποιο να σε εκφράζει". Έλεος...Η αποχή είναι δικαίωμα μου για τον όποιο λόγο νομίζω εγώ πως πρέπει να απέχω."

Εγώ δεν θίγω την πράξη, το αποτέλεσμα θίγω που ειναι ανύπαρκτο. Υπάρχουν πολλά κράτη που η αποχή φτάνει το 90% και φυσικά το αποτέλεσμα ειναι να κυβερνάνε κατι φασίστες που ξεμείναν γιατί μόνο οι ακροδεξιοί πήγαν να ψηφίσουν. Μην νομίζετε ότι το 50% ειναι μεγάλο ποσοστο αποχής. Ψάξτε λίγο τα γειτονικά κράτη να δείτε.

Κάποιος που πάει και ψηφίζει κάποιο μικρό κόμμα αφαιρεί ποσοστό της % από τα πρώτα. Οποιος το καταλαβαίνει αυτό και την σημασία του, έχε καλώς. Αν κάνεις αποχή το ποσοστό τον βουλευτω-δεξιών κομμάτων ανεβαίνει.

Η αριθμητική ειναι τοσο απλή και όμορφη. Σαν την Τζέσικα Άλμπα.