Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Βράβευση Φωτογραφίας από την Εξέγερση του Δεκεμβρίου (worldpressphoto.org)



Μία φωτογραφία από την εξέγερση του Δεκεμβρίου που οι περισσότεροι "απολαύσαμε" είναι του Γιάννη Κολεσίδη από το πρακτορείο Reuters, που έχει αποθανατίσει έναν ηλικιωμένο άνδρα με κουστούμι να κρατάει σφιχτά έναν κόκκινο φάκελο στο αριστερό του χέρι, ενώ τρέχει ένα ρυάκι αίμα από τον καρπό του - όσο μας αφήνει δηλαδή να δούμε το μανίκι του.
Μπροστά του στέκεται το τείχος των αστυνομικών ΜΑΤ. Φαινομενικά παγωμένο, ακίνητο μα δημιουργός δύναμη της γραμμής αίματος στο χέρι του άνδρα, όπως μαρτυρά βίντεο που είχαν δείξει τα ΜΜΕ αποθανατίζοντας τις προηγηθέντες στιγμές.

Η φωτογραφία τραβηγμένη υπό γωνία από κάτω προς τα πάνω και κοντινό πλάνο το χέρι του άνδρα που σφίγγει τον φάκελο και 2ο και 3ο "αυτοκρατορικό" πλάνο αστυνομικούς των ΜΑΤ, τράβηξε δίκαια τα βλέμματα, εξέφρασε πολλά συναισθήματα και κέρδισε εντυπώσεις.
Με αποτέλεσμα να διακριθεί η φωτογραφία στον διαγωνισμό του World Press Photos και στην κατηγορία People in the News με την 2η θέση.

Πάντως από άλλη οπτική γωνία, εντυπώσεις είχε κερδίσει και η φωτογραφία με τους 2 αστυνομικούς να στοχεύουν με το υπηρεσιακό τους περίστροφο νοητά προς το μέρος εξεγερμένων νεαρών, φανερώνοντας αναμφιβόλως την επιθυμία των φωτογραφηθέντων αστυνομικών να απειλήσουν την ζωή ανθρώπων. Απειλή που δίδεται μέσα από το επάγγελμα άσκησης της εξουσίας το οποίο ασκούν και τους εξισώνει με τραμπούκους, εχθρούς κάθε δημοκρατικής έννοιας.


Μα οι εντυπώσεις δεν παύουν εδώ αλλά γίνονται πιο έντονες λόγω της τροπής που πήραν τα γεγονόταν που διαδέχτηκαν την αποθανάτιση της συγκεκριμμένης φωτογραφίας που αντί να δημοσιευτεί στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος που εργαζόταν ο φωτογράφος Κώστας Τσιρώνης, απολύθηκε εν τέλει από την εφημερίδα.
Μπορεί να μην έχει την ίδια φωτογραφική καλλιτεχνική αξία που έχει η βραβευθείσα αλλά αποτελεί αναμφιβόλως μία φωτογραφία που αναπαριστά την αστυνομοκρατία στην χώρα μας και ταυτόχρονα έχει στο βιογραφικό της την χαμηλή ποιότητα δημοκρατίας που χαρακτηρίζει το ελληνικό κράτος και τις δομές του κοινωνικού μας ιστού.

2 σχόλια:

lakis είπε...

Πολύ εύστοχα τα σχόλιά σου. Όταν η Δημοκρατία αρχίζει να μοιάζει όλο και πιο πολύ με απολυταρχία, τότε έχουμε κάθε λόγο να ανησυχούμε. Μέρα καλή

Mr Concrete είπε...

Με την φτωχή μου εμπειρία στην ζωή ανησυχώ για σκοτεινές, επικείμενες εποχές. Όχι για την οικονομική κρίση αλλά ο φόβος που δημιουργείται, καλιεργείται και εξαπλώνεται είναι ο ευκολότερος τρόπος να ελέγξεις, να χαλιναγωγίσεις και να θανατώσεις την κριτική σκέψη με ότι αυτό συνεπάγεται.
Καλό βράδυ.